VS verhoogt druk op Venezuela, maar VN-rapport laat zien dat Colombia de echte cocaïnereus is
In dit artikel:
Het recente World Drug Report 2025 van de Verenigde Naties tekent een ander beeld van de cocaïnehandel dan dat door de Verenigde Staten wordt geschetst: de kern van de wereldwijde productie blijft geconcentreerd in Colombia, Peru en Bolivia, terwijl Venezuela in de VN-cijfers nauwelijks als producent voorkomt en hooguit zijdelings als doorvoerland wordt genoemd.
Volgens het VN-rapport steeg de wereldwijde productie van cocaïne in 2023 naar meer dan 3.708 ton zuivere cocaine — een toename van 34% ten opzichte van 2022 — en nam het aantal gebruikers toe tot circa 25 miljoen, wat wijst op groeiende vraag en aanbod. Colombia springt er uit: de UNODC Colombia Coca Survey 2023 registreerde ongeveer 253.000 hectare cocavelden, met een geschatte productie van 2.664 ton zuivere cocaïne, goed voor ruim twee derde van de wereldproductie. Venezuela komt in de officiële data niet voor als belangrijke producent.
Die cijfers contrasteren sterk met de situatie begin jaren negentig, toen de wereldproductie rond de 900–950 ton lag en Colombia slechts een klein deel (ongeveer 14%) van de mondiale productie voor zijn rekening nam. De huidige Colombiaanse productie is daarmee ongeveer twintigmaal groter dan toen.
Ondanks de VN-data handhaaft de Amerikaanse regering het narratief van Venezuela als ‘narco-staat’. Recent leidde dat tot een Amerikaanse aanval op een boot met vermeende leden van de Venezolaanse bende Tren de Aragua; de actie werd door Washington gepresenteerd als afschrikking, maar onafhankelijke onderzoekers en internationale juristen stellen dat overtuigend bewijs voor grootschalige cocaïnesmokkel door die groep ontbreekt en vragen zich af naar de rechtmatigheid van de operatie.
Analisten in Latijns-Amerika zien in de discrepantie tussen politieke retoriek en VN-cijfers mogelijke geopolitieke motieven achter de Amerikaanse druk op Venezuela, waarbij oliebelangen genoemd worden. Voor Caribische eilanden zoals Bonaire — dicht bij Venezuela en buiten NAVO-bescherming — blijven de spanningen gevoelig; hoewel het VN-rapport de eilanden niet aanwijst als belangrijke schakels in productie of verwerking, kunnen geopolitieke acties en verwijten de regionale stabiliteit indirect beïnvloeden.