Auke op zondag: De twee

In dit artikel:

Twee vakgedeputeerden, Anjelica Cicilia en Nina den Heyer, stapten enkele weken geleden onverwacht op (in juli laatstleden), wat tot veel vragen in de Eilandsraad leidde over de redenen achter hun vertrek. Vakgedeputeerden zijn bestuurders zonder partijbinding die op expertise gestuurd beleid zouden kunnen voeren — een rol die in Nederland al eeuwen bekend is: in de negentiende eeuw bestond veel kabinetten uit mensen zonder partijachtergrond en tot 1948 waren bijna alle ministers van Buitenlandse Zaken bijvoorbeeld diplomaten. Critici wijzen echter op de politieke realiteit: ministers moeten keuzes maken en samenwerken, waardoor bestuurlijke onafhankelijkheid moeilijk te handhaven is.

De gezaghebber, de heer Soliano, verwees naar de ontslagbrieven en zei geen aanvullende informatie te hebben; vanwege het besloten karakter van vergaderingen wilde hij niet speculeren. Terwijl sommige raadsleden en publiek om opheldering vroegen en nieuwsgierig bleven naar de motieven van de ex-gedeputeerden, suggereert de ontwikkeling in de praktijk iets anders: binnen korte tijd traden twee nieuwkomers aan namens M21 en Vrolijk — partijen die samen met PDB de coalitie vormen — waardoor het bestuur meteen werd aangevuld en de continuïteit gewaarborgd bleef.

Dat snelle invallen kan enerzijds worden gezien als professioneel handelen van de coalitie; anderzijds roept het de vraag op of het vertrek van Cicilia en Den Heyer echt onvoorzien was, of dat er al afspraken of plannen waren gemaakt voor een toekomst zonder hen. De discussie raakt daarmee aan machtspolitiek en de spanning tussen deskundigheid en partijpolitiek. Auteur Auke van der Berg, bekend van zijn blog Ikki’s eiland, belicht deze kwestie in zijn bijdrage en zet vraagtekens bij zowel het gebrek aan openheid als bij de verrassing die sommige bestuurders claimen.